رفتارهای خاص سر"الکس"

نوستر آداموس فوتبال جزیره

این پیرمرد اسکاتلندی توانایی بسیار بالایی در پیش‌بینی اتفاق‌های فوتبالی دارد که در این زمینه فقط پل (هشت پای معروف) از او سبقت می‌گیرد. او مربی بسیار عجیبی است، آنقدر عجیب که هنوز نیم‌فصل به نیمه نرسیده، می‌تواند پیش‌بینی کند که تیمش قهرمان می‌شود یا خیر. او در فصل 2006 ـ 2005 یا 2010 ـ 2009 علنا از اواسط فصل عنوان کرد که تیمش قهرمان نمی‌شود، اتفاقی که در نهایت افتاد. پیش‌بینی‌های او درخصوص قهرمان شدن یا نشدن تیمش همیشه به واقعیت تبدیل شده است. عجیب‌ترین اظهارنظر او در رابطه با قهرمانی‌های منچستر زمانی بود که سال 1985 هدایت منچستر را بر عهده گرفت. او در آن زمان در نخستین اظهارنظرش گفت که تنها چیزی که برایش مهم است این که لیورپولی‌های لعنتی او را پایین بکشند! کاری که او در نهایت انجام داد. منچستریونایتد اخیرا در لیگ برتر سه بر صفر مقابل آستون ویلا پیروز شد تا ضمن کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر رکورد لیورپول را در زمینه قهرمانی در این لیگ پشت‌سر بگذارد و با 20 عنوان قهرمانی یکه‌تاز فوتبال جزیره شود. فرگوسن وعده‌ای را که در بدو ورودش به منچستر داده بود، زمانی عملی کرد که آخرین روزهای حضور خود در این تیم را سپری می‌کرد.

گران‌ترین مربی همه دوران

الکس فرگوسن که پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر انگلستان است در زمینه کسب درآمد و دستمزد هم بی‌رقیب است. او حتی در این مورد هم اجازه نداد کسی از او جلو بزند، نه مانچینی که در من‌سیتی دستمزدی نجومی می‌گیرد، نه مورینیو که در چلسی برای خود زمانی یکه‌تازی می‌کرد. مورینیو حتی اکنون که در آستانه بازگشت به چلسی است قرار نیست از مالک میلیارد چلسی دستمزدی سالانه بگیرد که از دستمزد فرگوسن بیشتر باشد. آرسن ونگر فرانسوی و سرمربی کنونی آرسنال که همیشه سعی داشته خود را رقیب فرگوسن بداند نیز هرگز دستمزدی برابر با فرگوسن نگرفته است. فرگوسن سالانه بیش از ده میلیون پوند درآمد دارد.

دخالت‌های همه‌جانبه

حضور 27 ساله در منچستریونایتد و تصاحب انبوه قهرمانی‌ها موقعیتی ممتاز را برای فرگوسن به وجود آورد، آنقدر زیاد که او را به فرد بسیار صاحب نفوذی در منچستر تبدیل کرد که این نفوذ را هیچ مربی‌ای در دنیا نمی‌تواند داشته باشد. فرگوسن براحتی در امور مالی باشگاه صاحب‌نظر است و بر عرضه سهام این باشگاه در بازارهای بورس جهانی کاملا نفوذ دارد. فرگوسن در جذب بازیکنان مورد نظرش برای منچستر نیز اختیار کامل دارد. اوست که تعیین می‌کند یک بازیکن را با چه مبلغی بگیرند یا بازیکن خودشان را با چه مبلغی بفروشند.

ادبیات پرانتز و سه نقطه

آلکس فرگوسن در فوتبال جزیره پرچمدار نوعی ادبیات بود که بارها مورد انتقاد رسانه‌های انگلیسی قرار گرفت. شاید اکنون مربیان یا حتی بازیکنان انگلیسی خیلی راحت یکدیگر را با واژه‌هایی نه‌چندان مناسب خطاب کنند، اما سال‌های پیش این تنها فرگوسن بود که می‌توانست رئیس فدراسیون فوتبال کشورش را یک احمق توصیف کند. تنها این فرگوسن بود که از تونی بلر ـ نخست‌وزیر وقت انگلیس ـ درخواست کرد که سر جایش بنشیند و در مورد فوتبال اظهارنظر نکند. سرآلکس سال 2003 خوزه مورینیو را به یک سگ هار تشبیه کرد و آرسن ونگر را یک میمون خواند. زمانی که وین رونی در سال 2004 به منچستر پیوست فرگوسن او را حیوانی مفید برای منچستریونایتد معرفی کرد. علاوه بر همه اینها او آنقدر مایکل اوون را با لفظ بچه خطاب کرد که مطبوعات انگلیسی کاریکاتور این مهاجم انگلیسی را با پستانکی در دهان می‌کشیدند. با وجود گذشت بیش از 27 سال از حضور فرگوسن در اولدترافورد هنوز هم رسانه‌های مختلف انگلیسی برای درج برخی اظهارات فرگوسن از علائمی همچون پرانتز و سه نقطه استفاده می‌کنند. او قدرتی در فوتبال انگلیس دارد که هیچ کس از آن برخوردار نیست، این قدرت به او اجازه می‌دهد با هر ادبیاتی که دلش خواست حرف بزند یا اگر نخواست چیزی بر زبان بیاورد، لنگه کفشی به طرف دیوید بکام پرتاب کند و ابروی او را بشکافد!

دشمنان فرگوسن

مربیان فوتبال انگلیس از نظر آلکس فرگوسن دو دسته هستند: مربیانی که دشمنان او هستند و مربیانی که دشمنان او نیستند! نکته مثبت فرگوسن در مقابله با دشمنانش این است که بعضی مواقع از آنها خیلی تعریف می‌کند، اما در پایان همه این تعریف و تمجیدها باز هم مستقیم و غیرمستقیم تاکید می‌کند که آنها دشمنان او هستند. جنگ‌های روانی او با مورینیو بارزترین مثال جنگ‌های او با دشمنانش است. در میان همه مربیانی که دشمنان او توصیف شده‌اند مورینیو بیشترین استقامت را در مقابل او داشت. این مربی پرتغالی هر بار که با فرگوسن وارد مرحله پرتنشی شد تا آخرین لحظه مقابل او و حملات لفظی‌اش ایستادگی کرد، هر چه باشد مورینیو خود استاد جنگ‌های روانی است. البته این دو مربی در زمان مناسب هم تلفنی با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند یا این که در رسانه‌ها دست به تعریف و تمجید از یکدیگر می‌زنند. آرسن ونگر نیز مربی دیگری است که بیش از هر مربی دیگری با او وارد جنگ‌های رسانه‌ای و لفظی شده است. البته در این زمینه ونگر از مورینیو برای خطاب کردن فرگوسن با واژه‌های عجیب و غریب و نامناسب جرات بیشتری دارد، اما به اندازه مورینیو برای مقابله با مرد اسکاتلندی پایداری ندارد و خیلی زود خود را کنار می‌کشد.

آقای سوارکار

فرگوسن با بالا رفتن سنش این روزها کمتر سوار اسب می‌شود، اما همه می‌دانند که او یک سوار کار واقعی است. او اصطبلی از اسب‌های گرانقیمت در اختیار دارد، اما همین علاقه مفرط به سوارکاری باعث شد که او در 2003 با برخی از مدیران منچستر وارد یک چالش جدی شود. شرط‌بندی روی اسب‌های مسابقه که او به همراه یکی از مدیران منچستر انجام می‌داد سبب اختلافاتی مابین او و آن مدیر شد. این اختلاف باعث تیره و تار شدن روابط این دو شد که موقعیت فرگی را به مخاطره می‌انداخت. این ماجرا تنها باری بود که باعث شد فرگوسن در آستانه جدایی از منچستر قرار بگیرد. فرگوسن در پایان آن فصل با پشت‌سر گذاشتن آن اختلاف‌ها قرارداد خود را با منچستر تمدید کرد، اما با وجود روزهای پرتنشی که با مدیران منچستر پشت‌سر گذاشته بود، از شرط‌بندی بر سر اسب دست برنداشت.

برخورد با ستاره‌ها

فرگوسن در برخورد با بازیکنان تیمش نیز روش‌های خاص خود را دارد. ابهت فرگوسن باعث شده تا حتی بزرگ‌ترین ستاره‌های تاریخ منچستر نیز قدرت مقابله یا جنگ مستقیم با او را نداشته باشند. فرگوسن می‌توانست رونالدو را در منچستر حفظ کند، می‌توانست مانع خروج بکام از منچستر شود، می‌توانست تدی شرینگهام را با کمی نرمش در اولدترافورد نگه دارد، اما این کار را نکرد. او هرگز در مقابل شاگردانش، جز در موارد انگشت‌شمار انعطاف نداشته است. یکی دیگر از مهارت‌های باور نکردنی فرگوسن در رابطه با شاگردانش این است که او می‌تواند در درازمدت از شاگردانش بازی بگیرد. رایان گیگز، پل اسکولز، برادران نویل، فردیناند و تعداد زیادی دیگر از بازیکنان منچستر شاید در هر تیم دیگری بازی می‌کردند نمی‌توانستد این چنین در کار خود استقامت داشته باشند و برای سال‌های طولانی با آمادگی به میدان بروند. او می‌تواند از بازیکنانی معمولی و تقریبا ناشناس همانند دوایت یورک یک ستاره به یاد ماندنی و فراموش نشدنی بسازد. البته در مواردی انگشت شمار او دست به جذب بازیکنانی زده که در منچستر به هیچ چیز بهتری تبدیل نشدند، همانند فابین بارتز فرانسوی که در دوران حضور در منچستر بدترین گل‌ها را دریافت کرد یا کلبرسون برزیلی که هرگز مشخص نشد بازیکنی تا این حد معمولی چگونه نظر فرگوسن را برای آمدن به منچستر جلب کرد.

یوفا و اسکای اسپورت / مترجم: هیلدا حسینی‌خواه